Στὶς Ἀθῆνες λὲν πὼς ἔχει ἀνακαλυφθῆ ἡ τέχνη τῆς πάλης ἀπὸ τὸν
Φόρβαντα τὸν παιδοτρίβη τοῦ Θησέα· μερικοὶ ὅμως ἀντιθέτως (λέ-
νε) πὼς ὁ Θησέας ἔμαθε τὴν πάλη ἀπὸ τὴν Ἀθηνᾶ, κι ὁ Φόρβας ἀπὸ
τὸν Θησέα. Ὁ Φερεκύδης πάλι (5ος αἰ. π.Χ.) λέει τὸν Φόρβαντα
ἡνίοχο τοῦ Θησέα, μαζὶ μὲ τὸν ὁποῖο καὶ ἁρπάζει τὴν Ἀμαζόνα.
Καὶ ὁ Πολέμων (3/2ος αἰ. π.Χ.) ἱστορεῖ ὅτι τὴν πάλη ἔχει ἀνακαλύ-
ψει ὁ Φόρβας ὁ Ἀθηναῖος. Ὅτι δὲ ὁ Θησεὺς ἔμαθε ἀπὸ τὴν Ἀθηνᾶ
τὴν πάλη ἱστορεῖ ὁ Ἴστρος.
[Ὅπως παρατηρεῖ ὁ Jacoby (ad loc.), εἶναι ἀμφίβολο ἂν ὁ ἀρχ. σχολιαστὴς ἔχει ὡς πηγή του γιὰ τὸν Φερεκύδη τὸν Ἴστρο (κι ὁ Πολέμων ἀσκεῖ καὶ ἐδῶ κριτικὴ γιὰ τὸν τελευταῖο). Βλ. ὅμως κατωτ. F41, κ.ἀ.]
31. Τὰ περὶ Φόρβαντος εἶναι ἕνα μεγάλο καὶ πολύπλοκο κεφάλαιο τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς μυθολογίας, καθὼς τὸ ὄνομα φέρουν διάφοροι ἐπώνυμοι ἥρωες (βλ. Roscher, RE, ΛΕΑ σ.λ. Φόρβας· βλ. ἐπίσης CIl στὸ Ξ 489-91, μὲ παραπομπές, καὶ Παπαχατζῆ Παυσ. 1. 180 σημ. 2). Τὴ στενὴ σχέση μὲ τὴν Ἀθήνα ἑνὸς ἀπ' αὐτούς (ἢ περισσότερων, βλ. Jacoby 645-46/517-18 μὲ παραπομπὲς καὶ βιβλιογραφία γιὰ τὸ ὅλο θέμα) μαρτυρεῖ τὸ Ἀθήνησι Φορβαντεῖον, τὸ ὁποῖο κατὰ τὸν Ἁρποκρ. κ.ἄ. (4 F 40 / 10 F 1 / 323a F 3 J.) ὠνομάσθη ἀπὸ Φόρβαντος βασιλεύσαντος Κουρήτων καὶ ὑπ' Ἐρεχθέως ἀναιρεθέντος (βλ. χαρακτηριστικὰ Εὐρ. Ἱκέτ. 680 κἑ., καὶ Φοίν. 852 κἑ., μὲ τὰ ἀρχ. Σχόλ. στὸ χωρίο, βλ. καὶ ΕλλΜ 3. 31). Κατὰ τὸν ἀρχ. Σχολ. τοῦ Πινδ., κάποιοι ἐν Ἀθήναις φασὶν εὑρῆσθαι τὴν παλαιστρικὴν ὑπὸ Φόρβαντος τοῦ παιδοτρίβου Θησέως· ὁ Ἴστρος ὅμως (βλ. καὶ ἀνωτ. σημ. στὸ κριτ. ὑπόμν.) ἱστορεῖ (βλ. ἀνωτ. σχόλ. στὸ F8) ὅτι ὁ Θησεὺς ἔμαθε τὴν πάλη παρ' Ἀθηνᾶς, ἀκολουθώντας προφανῶς ἄλλους (στ. 2 κἑ.: τινὲς δὲ τοὐναντίον Θησέα μὲν παρ' Ἀθηνᾶς τὴν πάλην μαθεῖν, Φόρβαντα δὲ ὑπὸ Θησέως. Φερεκύδης δὲ ἡνίοχον τὸν Φόρβαντά φησι Θησέως, σὺν ὧι καὶ τὴν Ἀμαζόνα ἁρπάζει), καὶ δέχεται πιθανῶς γι' αὐτὸ τὴν κριτικὴ τοῦ Πολέμωνα (ποὺ μὲ τὴ σειρά του ἱστορεῖ πάλην εὑρηκέναι Φόρβαντα Ἀθηναῖον).