T= Testimonium F= Fragmentum E= Επιγραφή / Inscription
1[Hydra] Istrus2 autem3 et complures4 dixerunt Coronida Phlegyae5 ↓
filiam fuisse; hanc autem ex6 Apolline7,8 Aesculapium9,10 procreasse, sed
postea Ischyn Elati11 filium12 cum ea concubuisse. quod cum videret13
corvus14, Apollini15 nuntiasse16; qui cum fuerit antea17 candidus, 18Apolli-
nem pro incommodo nuntio eum19 nigrum fecisse20 et Ischyn21 sagittis22
confixisse23.
Ὁ Ἴστρος πάλι καὶ πολλοὶ ἄλλοι ἔχουν πεῖ πὼς ἡ Κορωνὶς ἦταν
κόρη τοῦ Φλεγύα· αὐτὴ ἀπὸ τὸν Ἀπόλλωνα γέννησε τὸν Ἀσκληπιό,
ἀλλὰ στὴ συνέχεια ὁ Ἴσχυς ὁ γιὸς τοῦ Ἔλατου ξάπλωσε μαζί της.
Ὅταν τὸ εἶδε αὐτὸ ὁ κόρακας (ὁ κόρωνος), τ' ἀνάγγειλε στὸν Ἀ-
πόλλωνα· αὐτόν, ἐνῶ πρὶν ἦταν λευκός, ὁ Ἀπόλλωνας τὸν ἔκαμε
γιὰ τὸ κακὸ μήνυμα μαῦρον καὶ τὸν Ἴσχυ τὸν κάρφωσε μὲ τὰ βέλη
του.
64-66. Τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ τρεῖς ἀναφορὲς προέρχονται ἀπὸ τὴν ἴδια πηγή (Ὑγίν. Ἀστρον. 2.34, 35, 40) καὶ ἀναφέρονται σὲ παρεμφερεῖς μύθους, καθιστᾶ εὔλογη τὴν ὑπόθεση ὅτι προέρχονται ἀπὸ τὸ ἴδιο ἔργο τοῦ Ἴστρου· ἡ δὲ φύση τῶν μνημονευόμενων μύθων δὲν ἀποκλείει –ἂν δὲν εἰσηγεῖται– τὴν πιθανότητα νὰ εἶναι τὸ ἔργο αὐτὸ ποιητικό (βλ. Jacoby 657/522). Τὸ ὅτι ὁ Ζεύς (Juppiter F65.8, ut Istrus ait) –κι ὄχι ὁ Ἀπόλλων καὶ ἡ Ἄρτεμις (Apollo καὶ Diana F64 καὶ F66)– ἀναφέρεται στὸ δεύτερο ἀπὸ τὰ τρία αὐτὰ ἀποσπ., μειώνει στο ἐλάχιστο τὶς πιθανότητες νὰ ἀνήκουν καὶ τὰ τρία στὸ ἔργο τοῦ Ἴστρου Ἀπόλλωνος ἐπιφάνειαι (ἀνωτ. F50-52) καὶ σὲ σημαντικὸ βαθμὸ τὴν πιθανότητα νὰ ἀνήκει τὸ F65 στὰ Ἀττικά (πβ. ἀνωτ. F14, μὲ σχόλ.) καὶ τὰ F64 καὶ F66 –ἢ τοὐλάχιστο τὸ πρῶτο– στὸ Ἀπόλλωνος ἐπιφάνειαι (πβ. Jacoby ὅ.π. μὲ παραπομπὲς στὴν παλαιότερη βιβλιογραφία καὶ κυρίως S. Jackson, "Callimachus, Istrus and Two Mortals' Deaths", QUCC 56.2 [1997] 105-18 καὶ ὅ.π. [σημ. στὸ F60] σελ. 238)· ἡ πιθανότητα νὰ ἀποτελεῖ ὁ Ὠρίων συνδετικὸν ἁρμὸ τῶν τριῶν ἀποσπ. φαίνεται πενιχρή, καὶ μικρὴ ἡ πιθανότητα νὰ ἔγραψε ὁ Ἴστρος ἕνα ἔργο ἀνάλογο μὲ τὶς Μετ. τοῦ Ὀβιδίου, καὶ μὲ τοὺς τρεῖς αὐτοὺς κύκλους μύθων (βλ. σχετικά: V. Pöschl ὅ.π. [σημ. στὸ F14], κ.ἄ.). Γιὰ τοὺς σχετικοὺς μύθους βλ. καὶ ΕλλΜ 2. 44 κἑ. (Ὠρίων [Orion], μὲ «τεκμηρίωση») κ.ἀ. (καὶ 3. 353)· 3. 34 κἑ. (Κέφαλος καὶ Πρόκρις [Cephalus καὶ Procris], βλ. περισσότερα ἀνωτ. σχόλ. στὸ F14)· 3. 100 κἑ. (Φλεγύας καὶ Κορωνίς [Phlegyas καὶ Coronis], μὲ «τεκμηρίωση»), 213-14 (ἐπίσης, Ἴσχυς καὶ Ἔλατος [Ischys καὶ Elatus], κ.ἀ.
64-66. Τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ τρεῖς ἀναφορὲς προέρχονται ἀπὸ τὴν ἴδια πηγή (Ὑγίν. Ἀστρον. 2.34, 35, 40) καὶ ἀναφέρονται σὲ παρεμφερεῖς μύθους, καθιστᾶ εὔλογη τὴν ὑπόθεση ὅτι προέρχονται ἀπὸ τὸ ἴδιο ἔργο τοῦ Ἴστρου· ἡ δὲ φύση τῶν μνημονευόμενων μύθων δὲν ἀποκλείει –ἂν δὲν εἰσηγεῖται– τὴν πιθανότητα νὰ εἶναι τὸ ἔργο αὐτὸ ποιητικό (βλ. Jacoby 657/522). Τὸ ὅτι ὁ Ζεύς (Juppiter F65.8, ut Istrus ait) –κι ὄχι ὁ Ἀπόλλων καὶ ἡ Ἄρτεμις (Apollo καὶ Diana F64 καὶ F66)– ἀναφέρεται στὸ δεύτερο ἀπὸ τὰ τρία αὐτὰ ἀποσπ., μειώνει στο ἐλάχιστο τὶς πιθανότητες νὰ ἀνήκουν καὶ τὰ τρία στὸ ἔργο τοῦ Ἴστρου Ἀπόλλωνος ἐπιφάνειαι (ἀνωτ. F50-52) καὶ σὲ σημαντικὸ βαθμὸ τὴν πιθανότητα νὰ ἀνήκει τὸ F65 στὰ Ἀττικά (πβ. ἀνωτ. F14, μὲ σχόλ.) καὶ τὰ F64 καὶ F66 –ἢ τοὐλάχιστο τὸ πρῶτο– στὸ Ἀπόλλωνος ἐπιφάνειαι (πβ. Jacoby ὅ.π. μὲ παραπομπὲς στὴν παλαιότερη βιβλιογραφία καὶ κυρίως S. Jackson, "Callimachus, Istrus and Two Mortals' Deaths", QUCC 56.2 [1997] 105-18 καὶ ὅ.π. [σημ. στὸ F60] σελ. 238)· ἡ πιθανότητα νὰ ἀποτελεῖ ὁ Ὠρίων συνδετικὸν ἁρμὸ τῶν τριῶν ἀποσπ. φαίνεται πενιχρή, καὶ μικρὴ ἡ πιθανότητα νὰ ἔγραψε ὁ Ἴστρος ἕνα ἔργο ἀνάλογο μὲ τὶς Μετ. τοῦ Ὀβιδίου, καὶ μὲ τοὺς τρεῖς αὐτοὺς κύκλους μύθων (βλ. σχετικά: V. Pöschl ὅ.π. [σημ. στὸ F14], κ.ἄ.). Γιὰ τοὺς σχετικοὺς μύθους βλ. καὶ ΕλλΜ 2. 44 κἑ. (Ὠρίων [Orion], μὲ «τεκμηρίωση») κ.ἀ. (καὶ 3. 353)· 3. 34 κἑ. (Κέφαλος καὶ Πρόκρις [Cephalus καὶ Procris], βλ. περισσότερα ἀνωτ. σχόλ. στὸ F14)· 3. 100 κἑ. (Φλεγύας καὶ Κορωνίς [Phlegyas καὶ Coronis], μὲ «τεκμηρίωση»), 213-14 (ἐπίσης, Ἴσχυς καὶ Ἔλατος [Ischys καὶ Elatus], κ.ἀ.