T= Testimonium F= Fragmentum E= Επιγραφή / Inscription
Εἰ δὲ λόγῳ λαμβάνεται [τὸ ὄντως ἀγαθόν], ἐπεὶ ἕκαστος πάντων τῶν
κατὰ διαφόρους αἱρέσεις κοσμουμένων ἴδιον ἔχει λόγον, καὶ ἄλλον μὲν
Ζήνων, δι' οὗ τὴν ἀρετὴν τὸ ἀγαθὸν εἶναι δεδόξακεν, ἄλλον δ' Ἐπίκου-
ρος, δι' οὗ τὴν ἡδονήν ↓.
Ἂν γίνεται κατανοητὸ τὸ πραγματικὸ ἀγαθὸ μὲ τὸν λόγο, ἔχουμε δια-
φορετικὲς ἀντιλήψεις γιὰ τὸ ἀγαθό, ἐπειδὴ ὁ καθένας, ποὺ διαμορφώνει
τὶς διάφορες σχολές, ἔχει τὸν δικό του λόγο, καὶ ἄλλον ἔχει ὁ Ζήνων, μὲ
τὸν ὁποῖο ἔχει τὴ γνώμη, ὅτι ἡ ἀρετὴ εἶναι τὸ ἀγαθό, ἄλλο ὁ Ἐπίκουρος,
ποὺ ἔχει τὴ γνώμη πὼς εἶναι ἡ ἡδονή...
ἀπ. 219, 220, 222, 223:Ἡ διάκριση τοῦ ζηνώνειου ἰδεώδους τῆς ἀρετῆς ὡς τοῦ ὕψιστου ἀγαθοῦ ἀπέναντι στὸ ἐπικούρειο τέλος, ποὺ εἶναι ἡ ἡδονή. Ἡ ἡδονὴ κατατάσσεται (222) στὰ ἀδιάφορα. Δὲς καὶ ἀπ. 205.
ἀπ. 219, 220, 222, 223:
Ἡ διάκριση τοῦ ζηνώνειου ἰδεώδους τῆς ἀρετῆς ὡς τοῦ ὕψιστου ἀγαθοῦ ἀπέναντι στὸ ἐπικούρειο τέλος, ποὺ εἶναι ἡ ἡδονή. Ἡ ἡδονὴ κατατάσσεται (222) στὰ ἀδιάφορα. Δὲς καὶ ἀπ. 205.