Πρῶτα πρέπει νὰ ἐξετάσουμε κριτικὰ τὸν Ἐρατοσθένη, ...ποὺ δὲν εἶναι
τόσο ἀξιόπιστος, ὅπως μερικοὶ ὑπόθεσαν, παρ' ὅλον ὅτι, σύμφωνα μὲ
ὅσα ἔχει πεῖ ὁ ἴδιος, ἦρθε σ' ἐπαφὴ μὲ πολλοὺς σημαντικοὺς ἄνδρες.
«Γιατὶ ἐκεῖνο τὸν καιρό», λέει, «ζοῦσαν ὅπως ποτὲ ἄλλοτε στὴν ἴδια
περιοχὴ καὶ στὴν μιὰ καὶ μοναδικὴ πόλη μαζὶ οἱ φιλόσοφοι ποὺ ἄκμα-
σαν, ὅπως ὁ Ἀρίστων καὶ ὁ Ἀρκεσίλαος». Δὲν μοῦ φαίνεται ὅμως ἀρκε-
τὸ αὐτό, ἀλλὰ τὸ νὰ κρίνει κανεὶς σωστὰ σὲ ποιοὺς φιλοσόφους νὰ πη-
γαίνει. Ὁ Ἐρατοσθένης ὅμως τοποθετεῖ ὡς κορυφαίους ἀνάμεσα σ' ἐ-
κείνους ποὺ ἄκμασαν τὸν Ἀρκεσίλαο καὶ τὸν Ἀρίστωνα. Πολλὴ ἀξία
ἐπίσης ἀπέδιδε στὸν Ἀπελλὴ καὶ τὸν Βίωνα... Σ' αὐτὲς τὶς γνωματεύσεις
του προδίδει ἀρκετὴ ἀδυναμία κρίσης. Παρ' ὅλον ὅτι ἄκουσε καὶ γνώ-
ρισε ὁ ἴδιος τὸν Ζήνωνα τὸν Κιτιέα στὴν Ἀθήνα, δὲν μνημονεύει κανένα
ἀπὸ ἐκείνους ποὺ τὸν διαδέχθηκαν, ἀλλὰ ἀναφέρεται σ' αὐτοὺς ποὺ
διαφώνησαν μαζί του καὶ δὲν μπόρεσαν νὰ ἱδρύσουν καμιὰ σχολή,
ποὺ νὰ διασώζεται, ὅτι ἐκεῖνο τὸν καιρὸ ἄκμασαν.