T= Testimonium F= Fragmentum E= Επιγραφή / Inscription
1Δεῖ τὴν ‹δ›ύναμιν ↓ οὖσαν συνα‹π›τικὴν2 οἰκε‹ί›ως τῶν μερῶ‹ν› πρὸ‹ς ἄ›λ-ληλα καὶ ἐκ...3 ων τὴν δ' ἀνα‹τολὴ›ν ἡ‹λί›ου καὶ κύ‹κλησιν› ἢ περίοδον4.
Πρέπει ἡ δύναμη νὰ εἶναι συναπτικὴ τῶν μερῶν, τοῦ ἑνὸς πρὸς τὸ ἄλλο,
σύμφωνα μὲ μιὰν οἰκείωση, καὶ ἐκ ...ων... ἡ δὲ ἀνατολὴ τοῦ ἥλιου νὰ
εἶναι καὶ ἀνακύκληση ἢ περιοδικὴ κίνηση.
ἀπ. 163α:Στὸ ἀπ. 163α ἡ δύναμη αὐτὴ χαρακτηρίζεται ὡς συναπτικὴ τῶν μερῶν μὲ μιὰ οἰκείωση. Χρησιμοποιεῖται ὁ ὅρος συναπτικὸς ἀντὶ τοῦ συνεκτικός. Τὸ ρῆμα συνάπτω, παρατηρεῖ ὁ Pearson, The Fragments1, σ. 90, ἐφαρμόζεται στὴ δομὴ κατασκευῶν (πρβλ. τεχνικὸν πῦρ). Ἔτσι ἐπιβεβαιώνεται ἡ ἑνοποιητικὴ ἀρχή.«οἰκείως τῶν μερῶν πρὸς ἄλληλα»: Ἡ οἰκείωση ἐκφράζει ἐδῶ τὴ σχέση τῶν μερῶν τοῦ κόσμου, ποὺ δὲν εἶναι ξένα τὸ ἕνα πρὸς τὸ ἄλλο ἀλλὰ συνέχονται σὲ ἕνα ὅλον. Αὐτὸ ἀποτελεῖ ἔνδειξη ἢ ἐπισήμανση μιᾶς κοσμικῆς συμπάθειας. Ἡ ἴδια ἡ ἀνακύκληση, ἡ περιοδικὴ κίνηση, σημαίνει αὐτὴ τὴ συνοχὴ τῶν μερῶν σὲ ἕνα.
ἀπ. 163α:
Στὸ ἀπ. 163α ἡ δύναμη αὐτὴ χαρακτηρίζεται ὡς συναπτικὴ τῶν μερῶν μὲ μιὰ οἰκείωση. Χρησιμοποιεῖται ὁ ὅρος συναπτικὸς ἀντὶ τοῦ συνεκτικός. Τὸ ρῆμα συνάπτω, παρατηρεῖ ὁ Pearson, The Fragments1, σ. 90, ἐφαρμόζεται στὴ δομὴ κατασκευῶν (πρβλ. τεχνικὸν πῦρ). Ἔτσι ἐπιβεβαιώνεται ἡ ἑνοποιητικὴ ἀρχή.
«οἰκείως τῶν μερῶν πρὸς ἄλληλα»: Ἡ οἰκείωση ἐκφράζει ἐδῶ τὴ σχέση τῶν μερῶν τοῦ κόσμου, ποὺ δὲν εἶναι ξένα τὸ ἕνα πρὸς τὸ ἄλλο ἀλλὰ συνέχονται σὲ ἕνα ὅλον. Αὐτὸ ἀποτελεῖ ἔνδειξη ἢ ἐπισήμανση μιᾶς κοσμικῆς συμπάθειας. Ἡ ἴδια ἡ ἀνακύκληση, ἡ περιοδικὴ κίνηση, σημαίνει αὐτὴ τὴ συνοχὴ τῶν μερῶν σὲ ἕνα.