F1-6

1. 19.13 (1) Αὐτός (δηλ. ὁ Πρόκλος), ὅμως, ὁ ὁποῖος ἀκόμα καὶ

μετὰ τις στρατιωτικὲς τιμὲς ζοῦσε ἀναίσχυντα ἀσελγῶς ἀλλὰ μὲ γεν-

ναιότητα, κατὰ παράκληση τῶν κατοίκων τοῦ Λούγδουνου, οἱ ὁ-

ποῖοι καὶ ἀπὸ τὸν Αὐρηλιανὸ (270 [274]-275) φαίνονταν νὰ δοκιμά-

ζονται σκληρὰ καὶ τὸν Πρόβο φοβοῦνταν σφοδρότατα, κλήθηκε νὰ

ἀναλάβει τὴν ἐξουσία, σὰν παιχνίδι σχεδὸν και ἀστεῖο, ὅπως λέει ὁ

Ὀνήσιμος, ποὺ ἀπ' ὅσο ξέρω ὅμως δὲν ἀνευρίσκεται σὲ κανέναν

ἄλλο. (2) Ὅταν δηλαδὴ σὲ κάποιο συμπόσιο παίζανε τοὺς πεσσούς

(κάτι σὰν σκάκι) κι ὁ ἴδιος δέκα φορὲς ἀναδείχτηκε «βασιλιάς», κά-

ποιος ὄχι ἄσημος γελωτοποιός, «Χαῖρε», εἶπε, «Αὔγουστε», καὶ φέρ-

νοντας ἕναν πορφυρένιο μανδύα μάλλινο τὸν ἔβαλε στοὺς ὤμους

του καὶ ὑποκλίθηκε μπροστά του· φόβος ὕστερα κατέλαβε ὅσους

συμμετεῖχαν στὴ συνωμοσία, κι ἔτσι ἔγινε προσπάθεια νὰ πάρουν

τὸν στρατὸ καὶ τὴν ἐξουσία.

2. 19.14. (1) Ὁ Βόνωσος ἦταν γεννημένος στὴν Ἱσπανία, Βρεταννι-

κῆς καταγωγῆς, μὲ μάνα ὅμως Γαλλίδα· ὅπως ὁ ἴδιος ἔλεγε, γιὸς ρή-

τορα, μὰ ὅπως ἀπ' ἄλλους ἔχω πληροφορηθῆ, δασκάλου τῶν γραμ-

μάτων. Πολὺ μικρὸς ἔχασε τὸν πατέρα του καὶ καθὼς ἀνατράφηκε

ἀπὸ τὴ μάνα του, μιὰ πολὺ γενναία γυναίκα, τίποτε δὲν ἔμαθε ἀπὸ

γράμματα. (2) Ὑπηρέτησε στὴν ἀρχὴ ὡς ἁπλὸς στρατιώτης στὸ πε-

ζικό, ὕστερα ὡς ἱππέας· ὁδήγησε τάξεις στρατιωτῶν, χρημάτισε χι-

λίαρχος, ὑπῆρξε ἡγεμόνας τῆς περιοχῆς τῶν Ραιτῶν, ἤπιε ὅσο κα-

νένας ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. (3) Γι' αὐτὸν ὁ Αὐρηλιανὸς συχνὰ ἔλε-

γε: «Δὲν γεννήθηκε γιὰ νὰ ζεῖ, ἀλλὰ γιὰ νὰ πίνει», ἀλλὰ λόγω τῆς

γενναιότητάς του στὸν πόλεμο γιὰ πολὺν χρόνο τὸν περιέβαλλε μὲ

τιμές. (4) Γιατὶ ὅταν ἔρχονταν ἀπὸ ὁπουδήποτε ἀπεσταλμένοι τῶν

βαρβαρικῶν φύλων, ἔπιναν μαζί του, ὥστε νὰ τοὺς μεθύσει καὶ ἀπ'

αὐτοὺς μὲ τὴ βοήθεια τοῦ κρασιοῦ νὰ μάθει τὰ πάντα. Ὁ ἴδιος ὅσο

κι ἄν εἶχε πιεῖ, πάντα ἔμενε ἤρεμος καὶ νηφάλιος, κι ὅπως λέει ὁ

Ὀνήσιμος, συγγραφέας τῆς βιογραφίας τοῦ Πρόβου, ὅσο ἦταν

μεθυσμένος ἦταν πιὸ σοφός.

3. 30.4. (1) Σχετικὰ μὲ τὸν τόπο γέννησης τοῦ Κάρου ὑπάρχει τέ-

τοια διάσταση ἀπόψεων ἀνάμεσα στοὺς διάφορους συγγραφεῖς,

ὥστε λόγω τῆς μεγάλης ποικιλίας δὲν εἶμαι σὲ θέση νὰ πῶ ποιά εἶναι

ἡ ἀλήθεια. (2) Ὁ Ὀνήσιμος λόγου χάριν, ὁ ὁποῖος ἔγραψε μὲ

μέγιστη ἐπιμέλεια βιογραφία τοῦ Πρόβου, ὑποστηρίζει πὼς ὁ ἴδιος

(ὁ Κάρος) γεννήθηκε καὶ μορφώθηκε στὴ Ρώμη ἀλλ' οἱ γονεῖς του

ἦταν Ἰλλυριοί.

4. 30.7. (3) Γιατὶ σώζονται ἀκόμα γράμματα τοῦ Κάρου, στὰ ὁποῖα

ἐκφράζει τὰ παράπονά του στὸν προϊστάμενό του για τὸ ἦθος τοῦ

Καρίνου, ὥστε φαίνεται νὰ εἶναι ἀληθινὸ αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Ὀνή-

σιμος, ὅτι ὁ Κάρος σκόπευε νὰ ἀφαιρέσει ἀπὸ τὸν Καρίνο τὴν

Καισαρικὴ ἐξουσία.

5. 30.16 (1) Ὁ Καρίνος, ὁ πιὸ διεφθαρμένος ἀπ' ὅλους τοὺς ἀνθρώ-

πους, μοιχός, ἐπίμονος διαφθορέας τῶν νέων (ντρέπομαι νὰ πῶ τί

ἔγραψε ὁ Ὀνήσιμος), κάνοντας ὁ ἴδιος ἐπίσης κακὴ χρήση τῶν

ἀπολαύσεων τοῦ φύλου του.

6. 30.17 (6) Ἄκουε ὁ πατέρας του ὅσα ἐκεῖνος ἔπραττε κι ἀναφω-

νοῦσε: «Δὲν εἶναι δικός μου (γιός)». Καὶ στὸ τέλος ὅρισε νὰ ἀντικα-

ταστήσει τὸν Καρίνο ὁ Κωνστάντιος (Α΄, ὁ Χλωρός), ποὺ ἀργότερα

(305-306) ἔγινε Καίσαρας μὰ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ὑπηρετοῦσε ὡς κυβερ-

νήτης τῆς Δαλματίας, γιατὶ κανένας τότε ἄντρας δὲν φαινόταν κα-

λύτερος, κι ἐκεῖνον, ὅπως λέει ὁ Ὀνήσιμος, νὰ τον σκοτώσουν.