T= Testimonium F= Fragmentum E= Επιγραφή / Inscription
1Ἄλλοις δέ τις ἐτέλεσσεν2 ἄλλος ἀνὴρ
εὐαχέα3 βασιλεῦσιν ὕμνον ἄποιν' ἀρετᾶς4.
κελαδέοντι μὲν ἀμφὶ Κινύραν ↓πολλάκις [15]
φᾶμαι ↓5 Κυπρίων, τὸν ↓ ὁ χρυσοχαῖτα6 προφρό-
νως ἐφίλησ' Ἀπόλλων,
ἱερέα κτίλον Ἀφροδίτας ↓.
Μὰ σ' ἄλλους ἕνας ἄλλος ἄντρας ἔφτειαξεμελωδικὸ στοὺς βασιλιάδες ὕμνο τῆς ἀρετῆς βραβεῖο.Καὶ ἀντηχοῦν συχνὰ γιὰ τὸν Κινύρα1τὰ ἐπαινετικὰ τραγούδια τῶν Κυπρίων, ποὺ ὁ χρυσομάλληςπρόθυμα ἀγάπησε Ἀπόλλων,τὸν ἱερέα τὸν πιστὸ τῆς Ἀφροδίτης.
Κατὰ τὸν ἀρχ. σχολιαστὴ τοῦ Πινδάρου (στὸ προκείμενο χωρίο, 27 15b-e) ἡ ἀναφορὰ τοῦ Κινύρα στὸν ὕμνο στὸν Ἱέρωνα γίνεται γιατὶ ὁ πατέρας τοῦ Ἱέρωνα Δεινομένης εἶναι Κύπριος: (b.) διαπορεῖται δέ, τί δή ποτε εἰς τοὺς τοῦ Ἱέρωνος ἐπαίνους τὸν Κινύραν προσῆκται, εἰ μὴ ὅτι ταῖν θεοῖν ἱεροφάντης ἀπεδέδεικτο· Δεινομένους γὰρ υἱεῖς εἰσιν οἱ περὶ τὸν Ἱέρωνα τοῦ τὰ ἱερὰ ἐκ Τριοπίου τῆς Κύπρου εἰς Σικελίαν κομίσαντος. Ὁ δὲ Κινύρας οὗτός ἐστιν, ἀφ' οὗ οἱ ἐν Κύπρωι Κινυρίδαι τῆι θεῶι ἀνιέρωνται. (c.) ἢ οὕτως· εἰσὶν οἱ λέγοντες τὸν Δεινομένην τὸν πατέρα Ἱέρωνος ἀνέκαθεν Κύπριον· διὸ νῦν εὐλόγως γράφων εἰς τὸν Ἱέρωνος μέμνηται Κινύρου. (d.) ὁ δὲ νοῦς· χορεύουσι μὲν περὶ τὸν Κινύραν πολλάκις οἱ τῶν Κυπρίων ὕμνοι, ὅντινα ὁ χρυσοκόμης ἠγάπησεν Ἀπόλλων ἱερέα καὶ σύντροφον καὶ συνήθη τῆς Ἀφροδίτης ὄντα. (e.) ἡ δὲ ἀνταπόδοσις τοῦ λόγου αὕτη· περὶ μὲν τὸν Κινύραν οἱ τῶν Κυπρίων ὕμνοι, περὶ δὲ σὲ ὁ ἐμὸς καὶ τῶν Συρακουσίων.
3 (15). ἀμφὶ Κινύραν: Κατὰ τὸν ἀρχ. σχολιαστή (στὸν στ. 27a), ὁ Κινύρας ἦταν Ἀπόλλωνος υἱός, ἢ Πάφου κατὰ ἐνίους· πβ. Ἡσύχ. σ.λ. Κινύρας· Ἀπόλλωνος καὶ Φαρνάκης παῖς, βασιλεὺς Κυπρίων. Ἡ ἄμεση σύνδεση τοῦ Κινύρα μὲ τὸν Ἀπόλλωνα ἐνισχύει τοὺς δεσμοὺς τοῦ Κύπριου βασιλιᾶ καὶ ἱερέα τῆς Ἀφροδίτης μὲ τὴ μουσική.
4 (16). φᾶμαι: φῆμαι (ὁ τύπος φᾶμαι Δωρ., ποὺ στὸν κώδ. D ἀντικαθίσταται ἀπὸ τὸν ἀντίστοιχο κοινὸ τύπο) εἶναι ἐδῶ οἱ ἐπαινετικοὶ ὕμνοι (βλ. LSJ91I. 4). Ἡ λέξη ὅμως φήμη (Δωρ. φάμα, Λατ. fama) σημαίνει γενικὰ τὴν προφητικὴ φωνή (τὴ φωνὴ ἀπὸ τὸν οὐρανό) καὶ εἰδικότερα τὸν χρησμό. Δὲν ἀποκλείεται ἑπομένως ἐδῶ νὰ λανθάνει ἡ εἰκόνα τοῦ Κινύρα ὡς χρησμολόγου (ἐκτὸς τῶν ἄλλων).
τὸν: τὸν Κινύρα. Βλ. Σχόλ. στὸν στ. 28 (16): τὸν τῶν Κυπρίων βασιλέα, οὗ καὶ Ὅμηρος μέμνηται. υἱὸς δὲ Εὐρυμέδοντος καὶ Παφίας νύμφης. ἐγένετο δὲ ἱερεὺς τῆς Κυπρίας Ἀφροδίτης.
5 (17). ἱερέα κτίλον Ἀφροδίτας: κτίλος ὡς οὐσ. εἶναι ὁ κριός, ποὺ ἡγεῖται τοῦ κοπαδιοῦ (Γ 196 κ.ἀ.), ἐνῶ ὡς ἐπίθ. σημαίνει τὸν ἥμερο, τὸν πράο, τὸν ὑπάκουο, καὶ –γι' αὐτὸ– προσφιλῆ (βλ. LSJ91). Ἀπὸ τὸ ἐπίθ. παράγονται τὰ ρήματα κτιλεύω καὶ κτιλόω=ἐξημερώνω. Βλ. καὶ κατωτ. T5.
Κατὰ τὸν ἀρχ. σχολιαστὴ τοῦ Πινδάρου (στὸ προκείμενο χωρίο, 27 15b-e) ἡ ἀναφορὰ τοῦ Κινύρα στὸν ὕμνο στὸν Ἱέρωνα γίνεται γιατὶ ὁ πατέρας τοῦ Ἱέρωνα Δεινομένης εἶναι Κύπριος: (b.) διαπορεῖται δέ, τί δή ποτε εἰς τοὺς τοῦ Ἱέρωνος ἐπαίνους τὸν Κινύραν προσῆκται, εἰ μὴ ὅτι ταῖν θεοῖν ἱεροφάντης ἀπεδέδεικτο· Δεινομένους γὰρ υἱεῖς εἰσιν οἱ περὶ τὸν Ἱέρωνα τοῦ τὰ ἱερὰ ἐκ Τριοπίου τῆς Κύπρου εἰς Σικελίαν κομίσαντος. Ὁ δὲ Κινύρας οὗτός ἐστιν, ἀφ' οὗ οἱ ἐν Κύπρωι Κινυρίδαι τῆι θεῶι ἀνιέρωνται. (c.) ἢ οὕτως· εἰσὶν οἱ λέγοντες τὸν Δεινομένην τὸν πατέρα Ἱέρωνος ἀνέκαθεν Κύπριον· διὸ νῦν εὐλόγως γράφων εἰς τὸν Ἱέρωνος μέμνηται Κινύρου. (d.) ὁ δὲ νοῦς· χορεύουσι μὲν περὶ τὸν Κινύραν πολλάκις οἱ τῶν Κυπρίων ὕμνοι, ὅντινα ὁ χρυσοκόμης ἠγάπησεν Ἀπόλλων ἱερέα καὶ σύντροφον καὶ συνήθη τῆς Ἀφροδίτης ὄντα. (e.) ἡ δὲ ἀνταπόδοσις τοῦ λόγου αὕτη· περὶ μὲν τὸν Κινύραν οἱ τῶν Κυπρίων ὕμνοι, περὶ δὲ σὲ ὁ ἐμὸς καὶ τῶν Συρακουσίων.
3 (15). ἀμφὶ Κινύραν: Κατὰ τὸν ἀρχ. σχολιαστή (στὸν στ. 27a), ὁ Κινύρας ἦταν Ἀπόλλωνος υἱός, ἢ Πάφου κατὰ ἐνίους· πβ. Ἡσύχ. σ.λ. Κινύρας· Ἀπόλλωνος καὶ Φαρνάκης παῖς, βασιλεὺς Κυπρίων. Ἡ ἄμεση σύνδεση τοῦ Κινύρα μὲ τὸν Ἀπόλλωνα ἐνισχύει τοὺς δεσμοὺς τοῦ Κύπριου βασιλιᾶ καὶ ἱερέα τῆς Ἀφροδίτης μὲ τὴ μουσική.
4 (16). φᾶμαι: φῆμαι (ὁ τύπος φᾶμαι Δωρ., ποὺ στὸν κώδ. D ἀντικαθίσταται ἀπὸ τὸν ἀντίστοιχο κοινὸ τύπο) εἶναι ἐδῶ οἱ ἐπαινετικοὶ ὕμνοι (βλ. LSJ91I. 4). Ἡ λέξη ὅμως φήμη (Δωρ. φάμα, Λατ. fama) σημαίνει γενικὰ τὴν προφητικὴ φωνή (τὴ φωνὴ ἀπὸ τὸν οὐρανό) καὶ εἰδικότερα τὸν χρησμό. Δὲν ἀποκλείεται ἑπομένως ἐδῶ νὰ λανθάνει ἡ εἰκόνα τοῦ Κινύρα ὡς χρησμολόγου (ἐκτὸς τῶν ἄλλων).
τὸν: τὸν Κινύρα. Βλ. Σχόλ. στὸν στ. 28 (16): τὸν τῶν Κυπρίων βασιλέα, οὗ καὶ Ὅμηρος μέμνηται. υἱὸς δὲ Εὐρυμέδοντος καὶ Παφίας νύμφης. ἐγένετο δὲ ἱερεὺς τῆς Κυπρίας Ἀφροδίτης.
5 (17). ἱερέα κτίλον Ἀφροδίτας: κτίλος ὡς οὐσ. εἶναι ὁ κριός, ποὺ ἡγεῖται τοῦ κοπαδιοῦ (Γ 196 κ.ἀ.), ἐνῶ ὡς ἐπίθ. σημαίνει τὸν ἥμερο, τὸν πράο, τὸν ὑπάκουο, καὶ –γι' αὐτὸ– προσφιλῆ (βλ. LSJ91). Ἀπὸ τὸ ἐπίθ. παράγονται τὰ ρήματα κτιλεύω καὶ κτιλόω=ἐξημερώνω. Βλ. καὶ κατωτ. T5.